اخبار دریایی  >  دانستنی دریایی
آشنایی با کشتی های نفتکش
نویسنده خبر : مدیر سایت    
سه شنبه 25 بهمن 1401
    
تعداد بازدید: 1850
    
زبان : فارسی
         
دسته بندی : عمومی
    
تاریخ درج خبر : 1401/11/25

قدمت و سابقه پیدایش کشتیهای نفتکش از ۱۴۰ سال فراتر نیست .پیش از آن برای حمل نفت دیگر کالاهای مایع آنها را در بشکه های فلزی یا چوبی پر کرده وروی عرشه کشتی قرار میدادند.

قدمت وسابقه پیدایش کشتیهای نفتکش از ۱۴۰ سال فراتر نیست .پیش از آن برای حمل نفت و دیگر کالاهای مایع آنها را در بشکه های فلزی یا چوبی پر کرده وروی عرشه کشتی قرار میدادند. برای حمل نفت در مسیرهای خشکی که امروزه برای این منظور از خطوط لوله استفاده میشود در قدیم از راه آهن استفاده میکردند.موضوع استفاده از راه آهن در صد سال گذشته مخصوصا در کشورهای صنعتی پدیده ای فوق العاده مهم واستراتژیک بود ودر آن موقع راه آهن بخش عمده ای از حمل و نقل جهانی را به خود اختصاص داده بود. ولی با پیدایش وتوسعه کشتیهای نفتکش واستفاده از خطوط لوله از اهمیت راه آهن کاسته شد.

اولین کشتی نفتکش در حدود ۱۴۰ سال قبل توسط لودویک نوبل برادر آلفرد نوبل معروف بنیانگذار جایزه نوبل طراحی ودر بندر باکو در دریای خزر به آب انداخته شد.

البته این نفتکش تنها یک مخزن داشت  وحفظ توازن آن در موقع ناوبری برای خدمه کشتی کار دشواری بود.

۱۰ سال بعد اولین نفتکش اقیانوس پیما به نام گلوکف به سفارش یک شرکت نفتی آلمانی توسط کشتی سازان انگلیسی ساخته شد. این کشتی نفتکش مدل اولیه کلیه نفتکشهائی است که بعدا ساخته شده است ماموریت نفتکش گلوکف حمل نفت آمریکا به اروپا خواهد بود. اروپا در آن موقع برای اولین بار استفاده از نفت را به جای ذغال سنگ تجربه می کرد.

این نفتکش دارای ۸ مخزن ،طول ۹۱ متر،عرض ۱۱متر وسرعت ۹ گره دریائی  وبا ظرفیت ۲۰۹۰ متریک تن بود.

در قدیم کشتی های بادبانی نفت را در داخل بشکه های کوچک از قاره آمریکا به انگلستان حمل می نمودندبرای مثال کشتی بادبانی الیزابت واتز یکی از آنها بود. در سال ۱۸۶۳ میلادی کشتی آتلانتیک مواد نفتی را بصورت فله حمل نمود.

در بین سالهای ۱۸۶۹-۱۸۷۲ میلادی کشتی  ۸۰۰تنی بنام چارلز تانکهای فلز مانند داشت که جمعا ۵۹ مخزن هر کدام به ظرفیت ۱۳ تن که محموله توسط پمپ های دستی تخلیه می شد.

در بین سالهای ۱۸۷۸-۱۸۸۶ مواد نفتی در کشتیهای بادبانی که یک دیگ بخار کوچک داشتند ومحموله آنها توسط پمپ های بخار تخلیه می گردید حمل می شد.

در سال ۱۸۸۶ میلادی تانکرهای مدرن با دیواره میانی در مخازن برای بهبود بخشیدن به وضعیت تعادل کشتیهای نفتکش ساخته شد.

در سال ۱۹۵۶ کانال سوئز بسته شدوساخت کشتیهای سوپر تانکر آغاز گردید .مواد نفتی توسط این کشتیها با دور زدن دماغه شاخ آفریقا به اروپا ،آمریکا  وخاور میانه یا بالعکس حمل می شد.

در سال ۱۹۶۷ میلادی تانکرها با ظرفیت ۰۰۰/ ۳۰۰هزار تن وهمچنین ساخت کشتیهای جهت حمل فرآورده های نفتی ،مواد شیمیایی وگاز مایع نیز آغاز گردید.

در سال ۱۹۷۶ میلادی تانکر باتیلوس با ظرفیت ۰۰۰/۵۴۵ هزار تن اولین کوه پیکری بود که ساخته شد.

بطور کلی نفتکش ها در قرن بیستم وبیست ویکم ستون فقرات صنایع مختلف را تشکیل میدهند وبطور قطع از مهمترین بخشهای استراتژیک جهانی صنعت نفت بحساب می آیند.

پیشرفت وساخت کشتیهای نفتکش از سایزهای کوچک تا بزرگ (کوه پیکرها وغول پیکرها) وانتقال موتورخانه ومحل اقامت افراد ازوسط کشتی به انتهای کشتی فصل جدید در ساخت کشتی های نفتکش بود.

کوچکترین سایز که به (handy  size ) معروف هستند دارای ظرفیت ۲۷۰۰۰تا ۳۶۹۹۹ هزار تن می باشند که قابلیت حمل ۲تا۶ نوع محموله فرآورده را دارا میباشند

* Handy max با ظرفیت ۲۷۰۰۰ تا ۴۹۹۹۹ هزار تن هستند که قابلیت حمل تا ۲۰ نوع محموله فرآورده را دارا میباشند

* تانکر معروف به( panamax) با قابلیت حمل مواد نفتی وعبور از کانال پاناما در آمریکای جنوبی بوده که با ظرفیت (۵۰۰۰۰تا۷۴۹۹۹)هزار تن هستند حداکثر عرض این کشتی ۱۰۶فوت یا ۳/۳۲ متر میباشد. 

* تانکرهای معروف به افراماکس(Aframax) که قابلیت حمل مواد نفتی با ظرفیت ۸۰۰۰۰ تا ۱۱۹۰۰۰ هزار تن هستند.

*تانکر معروف به سوئز ماکس  (Suezmax) با ظرفیت حمل تقریبا متوسط با ظرفیت ۱۵۰۰۰۰تا ۲۰۰۰۰۰ هزار تن هستند وقابلیت عبور از کانال سوئز را دارند.

*تانکرهای بزرگ یا سوپر تانکرها یا غول پیکر با ظرفیت حمل مواد نفت خام با ظرفیت ۱۶۰۰۰۰تا ۳۱۹۹۹۹ تن میباشند. VLCC و این کشتی ها معروف به  می‌باشد.

* تانکرهای عظیم الجثه ویا کوه پیکرها با ظرفیتی از ۳۲۰۰۰۰ تن به بالا بوده ومعروف به ULCC وقابلیت حمل نفت خام با ظرفیت بالا را دارا میباشد.

 

ساخت تفتکش ها با طراحی و ساخت سایر کشتی های تجاری متفاوت و کمی سخت گیرانه تر است. این قوانین توسط کنوانسیون MARPOL و برای حفظ سلامت محیط زیست دریایی تنظیم شده است، چرا که غرق شدن یک نفتکش باتوجه به موادی که حمل میکند، میتواند ضررهای جبران ناپذیری را به دریا و آبزیان وارد کند. از جمله این قوانین می توان به دوجداره بودن بدنه ، دیواره های میانی یا دیواره های تصادم، دیواره های خنثی کننده اثر سطح آزاد مایع و همچنین ورق های بکار رفته در ساخت نفتکش ها و نحوه جوشکاری آنها اشاره کرد.

نفتکش ها در مقایسه با سایر کشتی های تجاری دارای بدنه چاق تر و فاقد ظرافت و انحنای زیاد هستند. این شناورها بدلیل وزن بالایی که جابجا می کنند، بیشتر سایر شناورها در آب فرو می روند و بطور کلی دارای فری بورد (free board) کمتری هستند. البته بدلیل جبران کوچک بودن فری بورد و همجنین محافظت از پرسنل در برابر امواج یک راهروی مرکزی در طول عرشه فوقانی و کمی بالاتر از سطح عرشه می سازند. در تمام مخازن این شناورها وسایل سرمایش یا گرمایش، بسته به نوع باری که حمل میکنند وجود دارد تا دمای نفت یا میعانات گازی را ثابت نکه دارد. یک سیستم خروج گاز نیز وجود دارد که این سیستم برای خارج کردن بخارات نفتی و مخلوط قابل اشتعال هوا و بخارات که در بالای  مخازن بار جمع می شوند، تعبیه شده است.

اکثر شناورهای نفتکش دارای پمپ هستند و عملیات تخلیه و بارگیری در آنها بوسیله پمپ انجام میشود. از این رو در کادر پرسنلی نفتکش ها یک نفر به نام پمپ من (pomp man) نیز وجود دارد و شرح وظایف وی مربوط به امور پمپ شناور می باشد.

در بدنه بیرونی نفتکش ها جهت رنگ آمیزی، از رنگ های مشکلی،قرمز و سبز بیشتر استفاده می شود تا حتی از فاصله های بسیار دور برای سایر کشتی ها قابل رویت باشد البته رنگ ها با توجه به نوع کاربری کشتی متفاوت است، اما بطور کلی از رنگ های با قدرت جلب توجه بیشتر استفاده می شود.

در شکل زیر نمای کلی یک نفتکش، محل قرار گیری انبارها و شکل بدنه قابل مشاهده است.

البته این نفتکش تنها یک مخزن داشت  وحفظ توازن آن در موقع ناوبری برای خدمه کشتی کار دشواری بود.

 
از   1   رای
10

  نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید مدیر سایت در وب سایت منتشر خواهد شد.
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

Surprise!

_ya1za18pID5-NkrwogIsX51omQ5n2FIC7VAN09l-Ts"