تناژ
برای بیان حجم بسته کل شناور شامل حجم بسته زیر عرشه اصلی و بالای عرشه از اصطلاح تناژ استفاده می شود و به مفهوم تناژ خالص و تناژ ناخالص تقسیم می شود. لازم به ذکر است که این اصطلاح تناژ به معنای جرم یا وزن نیست، بلکه به مفهوم حجم می باشد.

1- تناژ ناخالص (GRT)
عبارت است از میزان حجم بسته کل کشتی که مبنای پرداخت هزینه به داک بردن ، راهنمایی و بازرسی آن است. فضاهای بسته زیر جزء تناژ ناخالص شناور محسوب نمی شوند و فضاهای معاف شده نامیده می شوند:
1) پل فرماندهی ، اتاق نقشه، اتاق مخابرات و اتاق ابزارآلات دریانوردی
2) فضای آشپرخانه
3) فضای شستشو و فاضلاب
4) محل نگهداری وسایل ایمنی و نجات
5) کانال های داخل بدنه

2- تناژ خالص (NRT)
عبارت است از حجم بسته داخل شناور (بالا و پایین عرشه اصلی) برای حمل بار و مسافر. تناژ خالص مبنای محاسبه هزینه های عوارض بندری می باشد. به عبارت دیگر تناژ خالص از کم کردن حجم های زیر از تناژ ناخالص بدست می آید:

1) محل زندگی فرمانده و خدمه کشتی
2) فضای ماشین آلات و موتورخانه
3) انبار زنجیر، لنگر و سیستم سکان
4) مخازن تعادل کشتی

3- جابجایی یا وزن کل کشتی
وزن کل شناور از دو جزء اصلی تشکیل می شود:
الف) وزن مزده شناور (DEAD WEIGHT)
عبارت است از وزن بار، سوخت، آب، خدمه و مسافران و بطور کلی کلیه اقلام غیرثابت و مصرفی شناور. در امور مربوط به حمل بار و همچنین خرید و فروش شناورها، وزن مرده کشتی ملاک می باشد.

ب) وزن سبک کشتی (LIGHT WEIGHT)
عبارت است از وزن بدنه، ماشین آلات موتورخانه و کلیه اقلام ثابت کشتی.
بدین ترتیب وزن کل شناور از حاصل جمع وزن مرده و وزن سبک شناور بدست می آید.